Αναπτυξιακά Ορόσημα Σίτισης

Τα αναπτυξιακά ορόσημα σίτισης αποτελούν κρίσιμα στάδια στην εξέλιξη της διαδικασίας σίτισης ενός παιδιού, από τη γέννηση μέχρι την παιδική ηλικία. Αυτά τα ορόσημα βοηθούν τους γονείς και τους επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν και να υποστηρίζουν την υγιή ανάπτυξη των παιδιών σε σχέση με την τροφή και την σίτιση.

Από τη Γέννηση έως τους 6 Μήνες

• Αποκλειστικός Θηλασμός ή Τεχνητή Σίτιση: Συνιστάται αποκλειστικός θηλασμός ή η χρήση φόρμουλας.
• Αναπτυξιακή Ετοιμότητα για Συμπληρωματικές Τροφές: Προς το τέλος αυτού του σταδίου, τα παιδιά αρχίζουν να δείχνουν ενδιαφέρον για άλλες τροφές και να αναπτύσσουν τις φυσικές δεξιότητες που απαιτούνται για τη σίτιση.

6 Μήνες έως 1 Έτος

• Εισαγωγή Συμπληρωματικών Τροφών: Ξεκινώντας με πουρέ λαχανικών και φρούτων, καθώς και πολύ λεπτά αλεσμένα ή μαλακά τρόφιμα.
• Ανάπτυξη Δεξιοτήτων Κατάποσης και Μάσησης: Τα παιδιά αρχίζουν να εξασκούνται στη μάσηση, ακόμα και με λίγα ή καθόλου δόντια.

1 έως 2 Έτη

• Αυτονομία στη Σίτιση: Τα παιδιά αρχίζουν να τρώνε μόνα τους χρησιμοποιώντας τα χέρια τους και αργότερα μαθαίνουν να χρησιμοποιούν κουτάλια και πιρούνια.
• Επέκταση της Διατροφικής Ποικιλίας: Ενσωμάτωση μεγαλύτερης ποικιλίας τροφών και υφών, προωθώντας μια ισορροπημένη διατροφή.

2 Έτη και Πάνω

• Κοινωνικές Δεξιότητες Σίτισης: Μάθηση των κοινωνικών προτύπων σίτισης, όπως το φαγητό στο τραπέζι με την υπόλοιπη οικογένεια.
• Ενίσχυση της Αυτονομίας και των Δεξιοτήτων Επιλογής: Τα παιδιά αρχίζουν να εκφράζουν προτιμήσεις για συγκεκριμένες τροφές, ενθαρρύνοντας την ανεξαρτησία και την αυτορρύθμιση.

Η παρακολούθηση και η υποστήριξη των αναπτυξιακών οροσήμων σίτισης είναι κρίσιμη για την προώθηση της υγιούς ανάπτυξης και διατροφής των παιδιών. Οι γονείς και οι φροντιστές θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τα σημάδια ετοιμότητας και να προσαρμόζουν την προσέγγισή τους στις ανάγκες και τις προτιμήσεις του κάθε παιδιού, πάντα με την καθοδήγηση και συμβουλή ειδικών όπου απαιτείται.

Talk the Talk Cyprus

Πότε ξεκινάμε τις στερεές τροφές στο μωρό μας;

Η εισαγωγή των στερεών τροφών στη διατροφή ενός μωρού αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην αναπτυξιακή του πορεία και μια στιγμή που πολλοί γονείς ανυπομονούν να ζήσουν. Σύμφωνα με έρευνες και ειδικούς στην παιδιατρική διατροφή, η σωστή χρονική στιγμή για την εισαγωγή των στερεών τροφών είναι όταν το μωρό σας φτάσει τους 6 μήνες ζωής. Αυτή η σύσταση βασίζεται σε ευρείας κλίμακας ερευνητικά δεδομένα και συνιστάται από παγκόσμιους οργανισμούς υγείας όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP).

Σημάδια Ετοιμότητας

Εκτός από την ηλικία, υπάρχουν και άλλα σημάδια που δείχνουν ότι το μωρό σας είναι έτοιμο να ξεκινήσει τις στερεές τροφές:

• Έλεγχος του κεφαλιού και του λαιμού: Το μωρό μπορεί να κρατήσει το κεφάλι του σταθερό και να στηρίξει τον λαιμό του.
• Ενδιαφέρον για τροφή: Δείχνει περιέργεια και ενδιαφέρον για το φαγητό που τρώτε.
• Ικανότητα να κάθεται με ελάχιστη υποστήριξη: Μπορεί να κάθεται στην καρέκλα του φαγητού ή σε άλλη σταθερή επιφάνεια.

Γιατί στους 6 μήνες;

Η εισαγωγή στερεών τροφών πριν από την ηλικία των 6 μηνών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αναπνευστικών και γαστρεντερικών λοιμώξεων, ενώ το στομάχι του μωρού μπορεί να μην είναι ακόμα έτοιμο να διαχειριστεί στερεές τροφές. Από την άλλη πλευρά, η καθυστέρηση της εισαγωγής στερεών τροφών μετά τους 6 μήνες μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη των ορθών δεξιοτήτων μάσησης και κατάποσης και να περιορίσει την έκθεση του μωρού σε νέες γεύσεις και υφές.

Πώς να Ξεκινήσετε

• Ξεκινήστε αργά: Εισάγετε μία τροφή τη φορά και παρακολουθείτε για ενδείξεις αλλεργίας.
• Επιλέξτε την κατάλληλη υφή: Ξεκινήστε με λείες πουρέδες και σταδιακά εισάγετε πιο χονδροκομμένες τροφές.
• Προσφέρετε ποικιλία: Εξοικειώστε το μωρό με διάφορες γεύσεις και υφές για να ενθαρρύνετε μια ισορροπημένη διατροφή.

Η εισαγωγή στερεών τροφών είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή και πειραματισμό. Ακούστε τις ανάγκες του μωρού σας και προσαρμόστε την προσέγγισή σας ανάλογα. Με τη σωστή υποστήριξη και καθοδήγηση, η μετάβαση στις στερεές τροφές μπορεί να αποτελέσει μια ευχάριστη περιπέτεια για εσάς και το μωρό σας.

 

Talk the Talk Cyprus

Γιατί το παιδί μου δεν τρώει;

Τα προβλήματα σίτισης στα παιδιά μπορεί να είναι αγχωτικά και δύσκολα τόσο για τα ίδια τα παιδιά όσο και για τους γονείς τους. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν την όρεξη ενός παιδιού και την ικανότητά του να τρώει, οι οποίοι περιλαμβάνουν ιατρικά, συμπεριφορικά και αισθητηριακά ζητήματα.

Διαταραχές του νευρικού συστήματος

Παιδιά με διαταραχές όπως η εγκεφαλική παράλυση μπορεί να έχουν δυσκολία στην κατάποση ή τον έλεγχο των μυών του στόματος, κάτι που μπορεί να δυσκολεύει την πρόσληψη τροφής.

Προωρότητα ή χαμηλό βάρος γέννησης

Πρόωρα μωρά ή μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης μπορεί να έχουν πιο αδύναμα νευρομυϊκά συστήματα, τα οποία επηρεάζουν την ικανότητα τους να τρώνε και να καταπίνουν.

Καρδιακή ασθένεια

Οι καρδιακές ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν την ενέργεια και την όρεξη του παιδιού, κάνοντας την σίτιση πιο κουραστική και δυσάρεστη.

Σχιστίες

Παιδιά με σχιστίες του χείλους ή του ουρανίσκου μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο κλείσιμο του στόματος κατά τη διάρκεια της κατάποσης, γεγονός που δυσκολεύει την τροφή να παραμείνει μέσα στο στόμα.

Αναπνευστικά προβλήματα

Παιδιά με αναπνευστικά προβλήματα όπως το άσθμα μπορεί να βρίσκουν το φαγητό κουραστικό, καθώς η ανάγκη για συχνή αναπνοή διακόπτει την διαδικασία της σίτισης.

Αυτισμός

Τα παιδιά στο αυτιστικό φάσμα συχνά αντιμετωπίζουν αισθητηριακές υπερευαισθησίες ή δυσκολίες με τις ρουτίνες, που μπορεί να κάνουν την σίτιση ιδιαίτερα δύσκολη.

Μυϊκή αδυναμία στο πρόσωπο και στο λαιμό

Η αδυναμία στους μύες του προσώπου και του λαιμού μπορεί να περιορίσει την ικανότητα του παιδιού να μασάει ή να καταπίνει αποτελεσματικά, καθιστώντας τη σίτιση επίπονη ή και επικίνδυνη.

Φάρμακα που προκαλούν υπνηλία ή μειώνουν την όρεξη

Ορισμένα φάρμακα έχουν παρενέργειες όπως υπνηλία ή μειωμένη όρεξη, που μπορούν να μειώσουν την επιθυμία του παιδιού να τρώει.

Αισθητηριακά ζητήματα

Αισθητηριακές δυσφορίες με την υφή, την θερμοκρασία, την μυρωδιά ή την γεύση των τροφών μπορούν να καταστήσουν δύσκολη την διαδικασία σίτισης για τα παιδιά.

Εμπειρία με πνιγμό

Η εμπειρία ενός πνιγμού μπορεί να είναι ένας σοβαρός και τραυματικός παράγοντας που αποτρέπει ένα παιδί από το να τρώει κανονικά. Εάν το παιδί έχει πνιγεί στο παρελθόν κατά τη διάρκεια της σίτισης, είτε λόγω βιασύνης είτε επειδή τα τρόφιμα ήταν πολύ σκληρά ή δύσκολα στη μάσηση, μπορεί να αναπτύξει φόβο για το φαγητό.

Προβλήματα συμπεριφοράς

Τα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως η αντίσταση σε νέες τροφές ή στην αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, μπορούν να δυσκολέψουν τους γονείς να εισάγουν ένα θρεπτικό και ισορροπημένο διαιτολόγιο.

Είναι σημαντικό οι γονείς να προσεγγίζουν το θέμα με κατανόηση και υπομονή, ενώ συστήνεται η συνεργασία με ειδικούς (παιδιάτρους, διατροφολόγους, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές) για την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών της επιλεκτικότητας στη σίτιση.

Talk the Talk Cyprus

Το παιδί μου δεν τρώει. Πότε να ανησυχήσω και τι να κάνω;

Η ανησυχία για τη διατροφή των παιδιών είναι ένας συνηθισμένος προβληματισμός για τους γονείς. Συχνά, μπορεί να εκδηλωθεί ανησυχία όταν ένα παιδί φαίνεται να αρνείται την τροφή ή δείχνει ελάχιστο ενδιαφέρον για το φαγητό. Ενώ μια περιστασιακή απροθυμία για φαγητό μπορεί να είναι φυσιολογική, υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτή η συμπεριφορά θα μπορούσε να υποδηλώνει κάτι πιο σοβαρό.

Πότε να ανησυχήσετε

Αρκετοί λόγοι μπορεί να οδηγήσουν ένα παιδί να φαίνεται επιλεκτικό με τις τροφές ή να αρνείται να τρώει. Είναι σημαντικό να ανησυχήσετε και να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό όταν:

• Η απροθυμία για φαγητό είναι συνεχής και επηρεάζει την ανάπτυξη του παιδιού.

• Παρατηρείται σημαντική απώλεια βάρους ή ανεπαρκής αύξηση βάρους.

• Εκδηλώνονται συμπτώματα δυσφορίας, όπως κοιλιακός πόνος ή δυσκολία στην διαχείριση της τροφής στο στόμα ή δυσκολία στην κατάποση.

• Υπάρχουν σημάδια ψυχολογικού άγχους ή διαταραχών που σχετίζονται με την τροφή.

Τι να κάνετε

1. Παρακολούθηση και Καταγραφή: Καταγράψτε τις διατροφικές συνήθειες του παιδιού και τις αντιδράσεις του σε διάφορες τροφές. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τον ειδικό να καταλάβει καλύτερα το πρόβλημα.

2. Ενθάρρυνση Χωρίς Πίεση: Προσφέρετε διάφορες τροφές και ενθαρρύνετε το παιδί να δοκιμάσει, αποφεύγοντας όμως να το πιέζετε.

3. Δημιουργία Θετικού Περιβάλλοντος: Κάντε τον χρόνο του φαγητού μια ευχάριστη διαδικασία και αποφεύγετε τις αρνητικές αντιδράσεις σε περίπτωση που το παιδί αρνηθεί να φάει.

4. Συνεργασία με Ειδικούς: Εάν η απροθυμία για φαγητό επιμένει, ζητήστε τη συμβουλή ενός παιδιάτρου, διατροφολόγου, εργοθεραπευτή ή λογοθεραπευτή που ειδικεύεται σε παιδιά που δεν τρώνε.

Μια ακόμη στρατηγική που μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να ξεπεράσει τις δυσκολίες στο φαγητό είναι η απόκτηση του βιβλίου «Επιλεκτικοί με το φαγητό ή Κάτι Περισσότερο; Έξυπνες Πρακτικές για Ήρεμα Γεύματα», το οποίο είναι διαθέσιμο στον ιστότοπό μας. Αυτός ο οδηγός έχει βοηθήσει χιλιάδες γονείς και θεραπευτές σε όλο τον κόσμο να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του γεύματος με παιδιά που είναι επιλεκτικοί με το φαγητό. Χάρη στις στρατηγικές και τις πρακτικές που περιγράφονται, πολλοί έχουν βρει αποτελεσματικές λύσεις για ήρεμα και ευχάριστα γεύματα. Το γεγονός ότι το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε πέντε γλώσσες καταδεικνύει την παγκόσμια απήχηση και την αναγνώριση της αξίας του. Αν αναζητάτε αποδεδειγμένες συμβουλές και πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί σας να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του με το φαγητό, αυτό το βιβλίο αποτελεί μια ιδανική προσθήκη στη συλλογή σας.

Talk the Talk Cyprus

Διαταραχές Σίτισης και Κατάποσης σε Παιδιά

Οι διαταραχές σίτισης στα παιδιά αποτελούν μια σημαντική πηγή ανησυχίας τόσο για τους γονείς όσο και για τους ειδικούς υγείας. Αυτές οι διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα του παιδιού να λαμβάνει επαρκή θρεπτικά συστατικά και νερό, πράγμα που είναι απαραίτητο για την καλή του υγεία και ανάπτυξη.

Τύποι Διαταραχών Σίτισης

1. Τροφική Επιλεκτικότητα / Αμυντικότητα: Ορισμένα παιδιά είναι ιδιαίτερα επιλεκτικά με τις τροφές που καταναλώνουν, αποφεύγοντας ορισμένες γεύσεις, υφές ή ακόμη και χρώματα. Η τροφική αμυντικότητα μπορεί να προκύψει από αισθητηριακές υπερευαισθησίες ή από αρνητικές εμπειρίες με τροφές.

2. Δυσφαγία: Δυσκολία στην κατάποση μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες, από ανατομικά ζητήματα μέχρι νευρολογικές διαταραχές. Η δυσφαγία μπορεί να προκαλέσει πνιγμό, βήχα, ή ακόμα και ασθένειες του πνευμονικού συστήματος λόγω λανθασμένης κατάποσης.

3. Ανορεξία / Βουλιμία στην Παιδική Ηλικία: Παρόλο που είναι λιγότερο συχνές στα παιδιά από ό,τι στους εφήβους και τους ενήλικες, αυτές οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να εμφανιστούν και να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού.

4. Pica: Αυτή η διαταραχή περιλαμβάνει την κατανάλωση αντικειμένων που δεν είναι τροφή, όπως χώμα, χαρτί ή μαλλί. Αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι επικίνδυνη και να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας.

5. Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής (ARFID): Η Διαταραχή Αποφυγής/Περιοριστικής Πρόσληψης Τροφής (ARFID) σε παιδιά είναι μια διατροφική διαταραχή όπου το παιδί αποφεύγει ή περιορίζει σημαντικά την πρόσληψη τροφής, χωρίς να υπάρχει ανησυχία για την εικόνα του σώματος ή φόβος για αύξηση βάρους. Τα παιδιά με ARFID μπορεί να αποφεύγουν τροφές λόγω αρνητικών αντιδράσεων προς τις υφές, τις γεύσεις, ή από φόβο για πιθανές αρνητικές συνέπειες όπως ο πνιγμός.

6. Διαταραχή Μηρυκασμού (Rumination Disorder): Εμφανίζεται όταν τα άτομα φέρνουν ξανά στο στόμα τροφή που έχουν καταπιεί και τη μασούν εκ νέου. Αυτό μπορεί να συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα και συχνά είναι δύσκολο να διαχειριστεί.

 

Talk the Talk Cyprus

Αυτισμός και Διαταραχές Σίτισης

Ο αυτισμός αποτελεί μια σύνθετη αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία επηρεάζει την κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά των ατόμων. Εκτός από αυτές τις προκλήσεις, οι διαταραχές σίτισης συχνά αναδεικνύονται ως ένας πρόσθετος τομέας ανησυχίας για άτομα με αυτισμό και τις οικογένειές τους.

Χαρακτηριστικά Διαταραχών Σίτισης σε Άτομα με Αυτισμό

Τα άτομα με αυτισμό μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετικές δυσκολίες στη σίτιση, οι οποίες περιλαμβάνουν από την επιλεκτικότητα στις τροφές μέχρι την πλήρη αποφυγή ορισμένων κατηγοριών τροφίμων. Αυτές οι δυσκολίες ενδέχεται να οφείλονται σε αισθητηριακές υπερευαισθησίες, στην προτίμηση συγκεκριμένων υφών ή γεύσεων, ή ακόμα και στον φόβο για νέες τροφές.

Αντιμετώπιση Διαταραχών Σίτισης

Η προσέγγιση των διαταραχών σίτισης σε άτομα με αυτισμό απαιτεί μια προσεκτική και εξατομικευμένη στρατηγική. Η συνεργασία μεταξύ οικογένειας, θεραπευτών και ειδικών υγείας είναι καθοριστική για να υπάρξει αποτέλεσμα. Μέσα από την εφαρμογή προγραμμάτων εισαγωγής νέων τροφών, τη χρήση οπτικών υποστηρίξεων και την προσαρμογή του περιβάλλοντος σίτισης, είναι δυνατό να βελτιωθούν οι συνήθειες σίτισης των ατόμων με αυτισμό, ενισχύοντας έτσι την ποικιλομορφία και την ποιότητα της διατροφής τους.

Κατανοώντας ότι οι διαταραχές σίτισης δεν αποτελούν απλώς ζήτημα "κακής συμπεριφοράς" αλλά έχουν βαθύτερες ρίζες συνδεδεμένες με τις αισθητηριακές και νευρολογικές προκλήσεις του αυτισμού, μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών και συμπονετικών προσεγγίσεων για την υποστήριξη των ατόμων με αυτισμό και των οικογενειών τους.

Talk the Talk Cyprus

Ένας πλήρης οδηγός για θεραπευτες και γονείς με παιδιά που δεν τρώνε. Δείτε το βιβλίο ΕΔΩ

Ανακαλύψτε την συλλογή
μας ΕΔΩ